सुम्निमाको प्रेम प्रस्ताव !

                                                                 

सुम्निमालाई चिनेको करिब ६ वर्ष भैसकेछ।  ऊ र म कक्षा ११/१२ सँगै  पढेका थियौँ ।  देख्दा चुलबुले, पढ्नमा मेधावी अनि सुन्दरताको पनि धनि देखिन्थी ऊ।  म भने धेरै बोल्न रुचाउदैनथेँ  तर गृहकार्यको शिलशिलामा भने चाहिँ  साथीहरु सँग बोलिरहेको हुन्थेँ ।  सुम्निमासँग पनि नजानेको कुराहरु चाहिँ  सोध्ने गर्थेँ ।  ऊ पनि कहिलेकाहिँ भने मलाई पनि सोध्ने गर्थी।  

बिस्तारै सुम्निमासँग  घुलमिल हुन थालें । ऊ सँग बोल्न सजिलो लाग्थ्यो।  फेसबुकतिर पनि हाम्रो च्याट हुन थाल्यो।  

कक्षा १२ सकियो।  अब उसले र मैले सँगै पढ्ने दिन पनि सकियो । 

उसले माइक्रोबायोलोजी लिएर सेन्ट्रल कलेज मा स्नातक गर्ने निधो गरिछ।  म भने बि बि ए लिएर नेपाल कमर्स क्याम्पस मा पढ्ने भएँ ।  कहिले काहिँ उसँग कुरा भने भैराख्थ्यो।  

उसको र मेरो विचार मिल्दथ्यो।  ऊ स्वयंसेवक भएर अरुलाई सहयोग गर्न खुब रुचाउथी र म पनि। सायद यहि कारणले पनि होला ऊ र म आ-आफ्नो कलेजको युथ रेडक्रस सर्कलमा आबद्ध पनि भयौँ। अब झन् उसको र मेरो कुरा बाक्लिदै पनि गयो अनि हाम्रो विभिन्न कार्यक्रमहरुको शिलशिलामा पनि भेट हुन थाल्यो। उसको जिस्किने, बोल्ने अनि हस्मुख रहने बानि यथावत् नै थियो। भेटेको बेलामा या फेसबुक च्याटमा होस्, ऊ सधैँ राम्रो, परोपकारी अनि घत् लाग्ने कुरा गर्थी। आफ्ना कुराहरु सेयर गर्थी, मेरा कुराहरु सुन्थी अनि सहयोग पनि गर्थी।  साच्चै भन्दा मलाइ ऊ  असाध्यै राम्री लाग्थ्यो। म उसलाई मन पराउथेँ ।  

एकदिन उसले मलाइ कफि खान जाउम् न है भनेर पुतलिसडक बोलाइ।  म पनि खुसि भएँ ।  चिटिक्क परेर गएँ।  ऊ पनि कपाल छोडेर, नङमा खैरो खैरो पालिस लगाएर, पहेंलो रंगको टि-सर्ट, आउटर अनि फर्मल पाइन्ट लगाएर आएकी थिई। हामी संगै पुतलीसडक मा भेटेर कफि सप गयौं।  मैले क्याफे लाते मगाएँ उसले क्यापाचिनो।  सामान्य कुराकानी भयो। कफि खाँदै उसले मेरो र उसको कलेजको संयुक्त आयोजनामा रक्तदान कार्यक्रम गरम्  न भनेर सुनाइ।  म पनि त्यो कुरामा सकारात्मक नै भएँ।  लगभग ४५ मिनेटपछि हामी आ आफ्नो बाटो लाग्यौं।  

बेलुका मैले उसलाई “It was a wonderful time with you” भनेर मेसेज पठाएँ।  

उसले “hehe…, Thanks for coming. I also enjoyed” भनी।  

उसले “तिमि बिहान कति बजे उठ्छौ ?” भनेर सोधी।  

मैले त्यस्तै ५ : ३० बज्छ उठ्दा, किन र ? मैले उसलाई फेरी सोधेँ।  

“Hehe.. atikai ho… la ma suteko hai, gn” उसले यति भनेर अफ भई।  

म पनि सुते अनि।  

भोलिपल्ट म उठ्दा भने ६:३० बजेको थियो।  उठेर Wi-Fi अन मात्र के गरेको थिएँ सुम्निमाको मेसेजले घन्टी टिङ्ग बज्यो।  अरु केहि नहेरी मैले उसको मेसेज हेर्न मन लाग्यो। उसले मेसेज ठ्याक्कै ५:३० मा पठाएकी रैछ।    

मेसेज यस्तो थियो “Good morning... Timilaai hijo kyaa Handsome dekhiyeko thiyo ni … ma ta hereko herei… :D … ani suna na I wanna say something …

I guess I am in love wid u yr.. I love you <3  

लभको एमोजी सहित को त्यो मेसेज देख्दा खुसीको सिमा नै रहेन।  मैले भन्न नसकेको कुरा उसले भनेकी थिई।  

मैले पनि हत्त न पत्त रिप्लाई गरेँ “aww.. so swt..I love you too… I could not express the feelings.. “ 

अब म बाँकी उसको रिप्लाई कहिले आउला भनी कुरिरहेको थिएँ।  उसलाई फोन गर्ने आँट भने आएन।  मेसेजको रिप्लाई  पनि आएन। म उसको मेसेज को प्रतीक्षामा छिन छिनमा मोबाइल हेरिरहेको थिएँ।  

दिउँसोको १ बजे तिर होला साएद उसको मेसेज आयो।  

“Hehehhehe budduuu… seriously lideko ? aaja april fool  ho .. i made u fool hahaha…  love pachi sochamlaa aile atikai thik cha .. tara timi ramro chau hai ..hehe

म निशब्द भएँ। केहि बोल्न आएन। ओके भनेर अफ गएँ।  

म मुर्ख भएँ  कि के भएँ थाहा छैन तर अझै त्यो मेसेज अप्रिल फूल बाहेक अरु दिनमा फेरी आइदियोस्  भनी पर्खिरहेको छु। 

April 1, 2022 

सुम्निमाको प्रेम प्रस्ताव❤️ भाग-२ पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस्